Poniższa treść zawiera spoilery do niewydanej książki Afera w Armrerngrern!
Czytasz na własną odpowiedzialność!
Herfjötur Reginleif Herja Rind von Scharfberg (ur. 4 kwietnia 1746, zm. 12 czerwca 1811) — księżniczka Armrerngrern, królowa Danemorgii jako pierwsza żona króla Hjalmara. Miała jedno dziecko, księżniczkę Herfjötur.
Opis[]
Wygląd zewnętrzny[]
Księżniczka Herfjötur była średniego wzrostu szczupłą i smukłą kobietą o jasnej cerze i owalnej twarzy. Jej falowane, sięgające talii włosy były koloru jasnobrązowego. Miała długą szyję, długi i prosty nos, pełne, koralowe wydatne usta, zaokrąglone, jasnobrązowe brwi i duże, szare migdałowe oczy.
Osobowość[]
Herfjötur była inteligentna, uprzejma, życzliwa, spokojna, wesoła, troskliwa i wyrozumiała. Odważna, uratowała kilka osób. Miała dobre serce i w miarę możliwości pomagała innym.
Umiejętności[]
Księżniczka była uzdolniona muzycznie, grała na pięciu instrumentach: harfie, skrzypcach, cytrze, lirze i klawesynie. Szyła, haftowała, malowała i rysowała. Pływała, jeździła konno i na łyżwach i bardzo dobrze tańczyła. Znała biegle trzy języki: łacinę, danemorgiański i sweriański.
Biografia[]
Urodziła się 4 kwietnia 1746 o godzinie 11:39 w pałacu królewskim w Skarpfjelle jako pierwsze dziecko pary książęcej Herji i Sigurda. Była słaba i wydawało się, że nie przeżyje, więc przez pierwszy tydzień życia cały czas przy niej czuwano. Na szczęście doszła do siebie, na co zareagowano wielką ulgą. Dokładnie miesiąc później, czyli w dniu w którym skończyła pięć tygodni, została ochrzczona, było święto narodowe. Potem wybuchł konflikt pomiędzy jej rodzicami a nadworną guwernantką o zajmowanie się nią. Po trwającym dziesięć dni sporze za namową i radą pary królewskiej ustalono kompromis — od wtorku do piątku Herfjötur była pod opieką guwernantki, a w soboty, niedziele i poniedziałki przebywała cały czas z rodzicami. Gdy nauczyła się chodzić, miała jedenaście miesięcy. Była ulubienicą rodziny królewskiej. Wykazywała inteligencję, chłonąc wiedzę i umiejętności niczym gąbka wodę. Nazywano ją Herfi. Pewnego dnia jej matka napisała w swym dzienniku: Nasza słodka mała dama Herfjötur jest bezpamiętnie zakochana w mych jedwabnych sukniach, toteż często ich dotyka. Bardzo lubi też brokatelę, batyst i muślin. Oznacza to, iż gdy dorośnie, zainteresuje się modą. Jednakże czy to naprawdę się stanie? Aha, zapomniałabym. Ona nigdy nie zwraca uwagę na biżuterię.
Jako trzylatka, 15 września 1749 Herfjötur została starszą siostrą, gdy na świat przyszedł jej jedyny brat Sigurd. Poczuła się o niego bardzo zazdrosna, gdyż myślała, iż rodzice przestaną ją kochać i skupią na nim całą uwagę. Główna nadworna guwernantka wyjaśniła jej, iż nie powinna marudzić ze względu na to, iż w kolejce do tronu liczą się tylko chłopcy. Księżniczka zareagowała płaczem, lecz rodzice uspokoili ją mówiąc, iż nadal jest tak samo ważna i nadal ją kochają.
Z córką
Ciekawostki[]
Imię Herfjötur jest imieniem staronordyckim — nosiła je jedna z walkirii.